چه خوب که یه جایی رو دارم که هی غر بزنم!
خوشبختانه یا متاسفانه تبدیل شدم به بی تفاوت ترین شخصیت ورژن خودم در طول زندگیم!
که باعث شده یکی از مهم ترین تصمیم های زندگیم رو بتونم بگیرم....میدونم شاید بعدا پشیمون بشم ولی الان واقعا فکر میکنم از عهدش بر میام..تازه یه تصمیم جدید هم واسه تو گرفتم...
دیگه حتی تو هم واسم مهم نیستی. از اون موی باریکی که خودت گفتی رد شدی منم رد شدم...تازه مساوی شدیم!
راحت تر از اون چیزی که فکرشم می کنی من move on کردم..تو رو نمی دونم ولی فکر نکنم این دیگه بعد از این مشکل من باشه....ولی امیدوارم تو هم همین جوری باشی...
به یه حس کورت ونگاتی احتیاج دارم...یا شایدم غریبه ی کافکا....